Ik had 28 jaar een leuke veelzijdige job als Communications Officer bij het multiculturele Europacollege. Ik fotografeerde tijdens conferenties, genoot met mijn fototoestel in de hand mee van de studentikoze leefwereld van het multiculturele college en bracht deze graag in beeld. Privé kreeg ik steeds vaker de vraag naar een tof portret of een veelzijdige reportage. De kracht van de huidige beeldcultuur maakte van de term uitstraling gaandeweg een concreet doel. Vanaf 2020 ga ik graag op zoek naar andere en nieuwe uitdagingen. Het leuke is dat ik hierin ten volle word gesteund door mijn man Koen en onze drie mamzellen, Charlotte, Sophie en Manon.

Ik vind het leuk om te zoeken naar die korte connectie om
een sprekende foto te maken van een enkele persoon
of een groep vrienden of familie. Evengoed blijf ik eerder aan
de zijlijn voor het maken van een veelzijdige reportage.

Ik heb ontdekt dat architectuur mijn nieuwsgierigheid
prikkelt, dat ik benieuwd ben naar wat schuilt achter de
gevel van een sober of net in het oog springend gebouw,